QARDAŞ TÜRKİYƏDƏN POETİK YARPAQLAR

GAZİ KARSIMIZ



Nasıl anlatayım, nasıl yazayım?
Bitmez bir destandır gazi Karsımız
Zulmet gecelerden sıyrılan güneş,
Ağaran ilk tan’dır gazi Karsımız.
****
Kan ile yoğrulmuş toprağı, taşı,
Sızlamış yüreği, dökülmüş yaşı,
Yine eğilmemiş, eğilmez başı,
Onurlu Sultandır gazi Karsımız
****
Doksan üç denilen kanlı savaşta,
Yokluklar içinde, kara bir kışta,
Yüz bin şehit vermiş Sarıkamış’ta,
Yaralı aslandır gazi Kars’ımız.
****
Hürriyeti, dili, dini uğruna,
Hançer yemiş, kurşun yemiş bağrına,
Yine kılıcını sokmamış kına,
Gerçek kahramandır gazi Karsımız.
****
İşte Karsımızın ünlü kalesi,
Heybetli, onurlu, şanlı kalesi,
Duvarları kızıl kanlı kalesi,
Düşmana ayandır gazi Karsımız.
****
Hüsnünde birleşmiş bütün zamanlar
Gerçek tanıklardır ulvi mekânlar,
Türbeler, Camiler, hamamlar, hanlar,
Takdire şayandır gazi Karsımız.
****
Hasan Harekeni ol piri hünkâr,
Bu mukaddes şehrin bağrında yatar,
Kalesinde şehit Celal baba var,
Kutsal bir mekândır gazi Karsımız.
****
Dede Korkut’tandır özümüz bizim,
Hamları pişirir sözümüz bizim
Çağları inletmiş sazımız bizim,
Ulu biz ozandır gazi Karsımız.
****
Bu şehrin tarihi çetindir, çetin.
Burada izi var aşkın, hasretin,
En ilk beşiğidir Cumhuriyetin,
Âleme beyandır gazi Karsımız.
****
İpek yolu yolcu bekler orada,
Ani’de tüm renkler hep bir arada,
Uygarlıklar kucaklaşmış burada,
Tarihe nişandır gazi Kars’ımız.

Aras nehri Kars çayına el eyler,
Arpaçay’ı dağı, taşı yol eyler,
Hazar üçüne de gel ha gel eyler,
Aşka çağlayandır gazi Karsımız.
****
Iğdır şöhretidir, Ardahan şanı,
Biri sağ yanıdır, biri sol yanı,
Iğdır can damarı, Ardahan canı,
Dostuna kurbandır gazi Karsımız.
****
Maksut'um der hür yolu var bu şehrin,
Yedi dalı, on gölü var bu şehrin,
Üç yüz yetmiş bir gülü var bu şehrin,
Yekpare bir candır gazi Karsımız.



HALLER PERİŞAN



Gezdim gurbet eli seyran eyledim,
Melül, müşkül gördüm haller perişan,
Özüm öz derdimi fikir eyledim,
Bir men değil, cümle eller perişan.
****
Ser çekip semaya dumanlı dağlar,
Eşinden ayrılan ah çekip ağlar,
Evvelden yar ile gezdiğim bağlar,
İndi viran olmuş güller perişan.
****
Meşed Rüstem diyer hani Şahbazım,
Vatandan ayrıldım gülmedi yüzüm,
Bozuktur perdeler, danışmır sazım,
Saz neylesin çalan eller perişan.

Çocukluktan beri okuduğum bir eser. Ve hatta ilk okul da iken bu eseri okuduğumda öğretmenim beni, bir defter,bir kalem ve bir silgi ile ödüllendirmişti.
Ve bu ödül sanat hayatımın en anlamlı ve en kıymetli ödülüdür.

Şimdi bakıyorum da ortalıkta laf salatası yapan, kendini şair diye adlandıran bazı ukala,yobazlar, bu ve buna benzer bazı şiirlerin dalını, budağını kırarak, bu kadim eserlere zarar vererek benimdir deyip sahipleniyorlar.
Ukalalığın, utanmazlığın, hayasızlığın, yobazlığın bu kadarına da pes doğrusu.

Aşık Maksud Feryadi Koca




QafqazPRESS.az